تحقیق در مورد اکراه10 ص دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد تحقیق در مورد اکراه10 ص کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي تحقیق در مورد اکراه10 ص،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن تحقیق در مورد اکراه10 ص :
لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
اِكْراه، اصطلاحى در فقه و حقوق به معنای وادار ساختن تهدیدآمیز كسى به عملى كه در شرایط عادی به انجام دادن آن رضا نداشته است.
اكراه در لغت وادار كردن قهری كسى به امری است (نك: فیومى، ذیل كره) و همین معنى، بدون تصرفى قابل ملاحظه، در اصطلاح فقهى نیز مقصود بوده است. بر اساس تعریف جرجانى، اكراه عبارت از الزام و اجبار انسان به امری است كه برپایه طبع یا شرع آن را ناخوش مى‌دارد و با وجود ناخرسندی، برای رفع ضرری شدیدتر، به آن اقدام مى‌كند (نك: ص 27). مبحث اكراه با تقیه (ه م) ارتباطى نزدیك دارد و در دایره عام فرهنگ اسلامى ترسیم مرزی میان این دو دشوار مى‌نماید؛ اما اصطلاح تقیه، كمتر به حوزه فروع فقهى راه یافته است.
آنچه در مباحث فقهى و حقوقى، اكراه را از اضطرار متمایز مى‌سازد، در میان بودن تهدید است؛ آنچه در اضطرار انسان را به انجام دادن عملى نامطلوب ملزم مى‌سازد، اوضاع خاصى است كه شخص در آن قرار گرفته است (نك: ه د، اضطرار)، در حالى كه در اكراه، انتخاب حتى در این حد برای انسان وجود ندارد و روی آوردن به فعل نامطلوب با تهدید، و به خواست اكراه‌كننده‌ای مشخص صورت مى‌پذیرد.
اكراه در كتاب و سنت: موضوع اكراه در قرآن كریم با همین تعبیر بارها مورد بحث قرار گرفته، ولى موارد كاربرد آن معمولاً از جنبه حقوقى برخوردار نبوده است. به عنوان نمونه موضوع اكراه به سخن كفرآمیزی كه مورد بخشایش خداوند قرار مى‌گیرد (نك: نحل/16/ 106)، به وضوح مربوط به شرایطى است كه مسلمانى در دارالكفر مورد تفتیش عقیده قرار گرفته است (تأیید آن در اسباب نزول، واحدی، 190). حتى آیه‌ای كه مردم را از اكراه كنیزان به هرزگى برحذر داشته، با این پیامد كه در صورت اكراه خداوند بخشایشگر و مهربان است (نور/24/33)، آشكارا مربوط به دوره‌ای از تاریخ اسلام است كه ضمانت اجرای كافى برای منع همگان از چنین عملى در كار نبوده است. افزون بر آیات یاد شده، برخى از عالمان اسلامى، معذور بودن «مستضعفان» (نساء/4/98) را با «اكراه‌شدگان» منطبق دانسته، و به استناد این آیه، آنان را از عقوبت اخروی بركنار شمرده‌اند (مثلاً نك: بخاری، 8/55